همه جا دکان رنگ است همه رنگ می فروشند
هـمه جا دکان رنگ است همه رنگ میفروشند
دل من به شــیشه سوزد همه سنگ میفروشند
به کرشــمه یی نگاهـش دل سـاده لوح مارا
چه به ناز می رباید، چه قشـــنگ میفروشــد
شــرری بگیر و آتـش به جهان بزن تو ای آه
زشـــراره یـی که هر شب دل تنگ میفروشد
به دکان بخت مردم کی نشــسته است یارب
گل خنــده میــستاند غــم جنگ میفروشــد
دل کـس به کس نسوزد به محیط ما به حدی
که غـــزال چوچه اش را به پلنگ میفروشــد
مدتـی است کـس ندیده گــهری به قلزم ما
که صــدف هـر آنچه دارد به نهنگ میفروشـد
ز تــنور طبع فانـــی تو مجو ســـرود آرام
مــطلب گل از دکانــی کـه تفنگ میفروشــد